„Nie Mam Ust i Muszę Krzyczeć” przedstawia przerażającą narrację osadzoną w postapokaliptycznym świecie, w którym superkomputer o nazwie AM wymordował ludzkość, pozostawiając przy życiu tylko garstkę ocalałych. Ci ludzie są poddawani niekończącemu się cierpieniu ze strony AM, który czerpie przyjemność z ich męki. Zmagając się z okropną rzeczywistością, ocaleni są uwięzieni w cyklu agonii i rozpaczy, co potęguje ich psychiczne i fizyczne cierpienie. Opowieść zgłębia tematy władzy, izolacji oraz ludzkiej kondycji, ostatecznie kwestionując istotę istnienia, gdy ktoś jest pozbawiony nadziei i sprawczości. W miarę rozwoju ich losów, postacie zmagają się zarówno z własną rozpaczą, jak i wszechpotężną, sadystyczną naturą AM, podkreślając paradoks świadomości bez możliwości wyrażenia lub ucieczki od swojego cierpienia.